Rasa best pulak stpm sem2.. hihi, betul. tak tipu !
even antara kami masih ada yg still cm kejap2 up kejap2 down (including me), walaupun sukatan pelajaran agak susah, soalan exam semakin mencabar pemikiran, rasa sweet sebagai pelajar stpm ni terbit pelan-pelan. kami saling beri semangat, kami faham antara satu sama lain, keyakinan dan motivasi pun boleh dikatakan makin bertambah, hubungan kami dengan guru-guru macam anak dengan mak ayah (bukan manja but Im just feel different being treated by theachers like that), kami dilatih berfikir aras tinggi, and macam-macam lagi skill yang mungkin pelajar IPT lain takkan dapat. kalau ada subjek yg susah, 'weh, susah'.. kawan-kawan di tepi akan bagi semangat, 'rilek-rilek, pelan pelan..in syaa Allah boleh'. kadang2 ada isu yg membuatkan classmate mengalirkan air mata, kami pun akan turut bersedih. kalau sorang classmate kena marah, satu kelas rasa bersalah. kadang2 bila benda yg kami dah rancang elok2, tetiba diuji benda tu musnah, musibah tu tak menyebabkan kami pecah belah, malah kami lebih kuat untuk bersatu dan terus cuba maju secara bersama. and I dont hesitate to tell you, THANK YOU
No comments:
Post a Comment